donderdag 17 januari 2008

Wat zijn jullie lief!

Allereerst allemaal zo ontzettend bedankt voor de lieve reacties! Dat doet zo goed! En eerlijk gezegd heb ik dat op zo'n moment wel even nodig ook. Bedankt!

Ik heb er slim aan gedaan om gisteren nog even alles van me af te schrijven op de blog, en daarna toch naar de Veluwe te rijden voor de opleiding. Onderweg heb ik mijn moeder gebeld om nog even te praten, en ook dat is altijd fijn! Op de opleiding aangekomen was iedereen ook heel lief en belangstellend, en tijdens de lunch heb ik mijn verhaal ook kunnen doen bij een aantal lieve studiegenoten. En dat doet goed. Ik heb het hart op mijn tong liggen, dus het moet er gewoon uit. En de rest van de dag heb ik me heel goed kunnen concentreren, het verdriet was al snel naar de achtergrond. Ik denk dat ik de grootste klap al in het najaar had, ik zag dit rationeel toch wel aankomen. Natuurlijk is het verdriet er toch, maar de scherpe kantjes slijten nu wat sneller eraf. Kortom: het is goed dat ik ben gegaan!

Zowel de arts als de verpleegkundige belden gisterenmiddag met de boodschap dat ze mij morgen nog eens willen zien voor de echo, en dan gaan beslissen wat er gaat gebeuren. En laat Dr. Feelgood nu net morgen het spreekuur doen, dan kan ik tenminste nog al mijn vragen kwijt. En dus ben ik nu (donderdagavond) weer thuis, want het heeft geen zin om te slapen in het hotel als ik morgen al vroeg in het AMC moet zijn. Lekker is het ook wel! Ik sla het avondprogramma nu dus over, en dat heb ik ook wel even nodig. Gelukkig staat er iets op het programma dat de anderen heel goed zonder mij kunnen doen, en waar ik niet zoveel aan mis. En dadelijk lekker in mij eigen bedje slapen, kan ik ook lekker tegen Peter aankruipen. Gisteren heb ik zo slecht geslapen in het hotel, dat moet ik echt even inhalen.

Het seminar was gisteren en vandaag erg goed! Het onderwerp vind ik super interessant, en ik kan er ook heel veel mee. Het veranderproject staat centraal, en ik krijg nu echt handvatten om er vorm en richting aan te geven. Dat klinkt waarschijnlijk heel cryptisch voor jullie, maar ik ben er heel blij mee. Ik kreeg ook goede feedback van de docent vandaag, volgens hem zat ik op de goede weg met mijn aanpak, ook erg leuk! Hij complimenteerde me met mijn aanpak, die vóór de opleiding nog vooral op "onderbuik" en "intuïtie" was gebaseerd, en zei dat ik dus een heel goede "onderbuik" heb. Dat is leuk om te horen. In elk geval dus redelijk onbewust bekwaam dus...... De opleiding gaat met dus helpen om de argumenten en aanpak te rationaliseren en in verband te brengen met de intuïtie. Snappen jullie het nog? Nee, ik ben natuurlijk niet duidelijk genoeg. Een uitgebreide toelichting vraagt zoveel tekst, dan haken jullie ook af, dus ik laat het hier maar even bij. Onthoud maar gewoon dat ik erg veel leer en dat ik heel blij ben met de aangereikte aanpak en feedback.

Morgen gaan we weer verder, na het ziekenhuis rijd ik weer naar de Veluwe voor de laatste dag. Jammer dat ik het ochtenprogramma mis, maar dat is nu eenmaal niet anders.

Maar nogmaals heel erg bedankt voor jullie medeleven! Het gaat weer goed met mij, ik krabbel er weer bovenop. En de afspraak met België ga ik volgende week maken! Ik houd jullie op de hoogte...

7 opmerkingen:

Carola zei

Nou meisje, ik wens je heel veel sterkte!
knuffel van Carola

Petra zei

Goed van je Jaqueline!

Petra zei

Dat herken ik goed, even bij iedereen je ei kwijt en dan hup, weer verder. Veel sterkte!

kastelke zei

Gisteren kreeg ik nog bericht van iemand die al bijna een jaar niet meer blogde. Bleek dat die gestopt was net op het moment dat zijn vriend na 11 jaar bij hem was weggegaan. Dat vind ik zo'n zonde! Wanneer je met verdriet en/of frustratie zit, dan vind ik het heel fijn als je dat even van je af kan schrijven. Net zoals het ook heel leuk is om fijne dingen te delen met je lezers.
Tenslotte zeggen ze toch:
Gedeelde vreugde is dubbele vreugde,
gedeelde smart is halve smart!

Jacqueline, tof dat je een seminar volgde waar je werkelijk iets mee bent. Je steekt er tenslotte toch heel veel tijd in, en dan zou het maar sneu zijn als het tegen blijkt te vallen.

Waar in Belgie zou je naartoe gaan? Hebben wij hier een ziekenhuis dat bijzonder gespecialiseerd is? Pakt men het hier anders aan dan in Nederland?

Anoniem zei

He Jacqueline, we hebben in Belgie inderdaad goede ziekenhuizen en internationaal gerenomeerde dokters wat IVF/ICSI betreft, maar onthoud wel dat het geen wonderdokters zijn... Een tweede opinie is heel goed, maar ga er met een realistische instelling naartoe. De slaagkansen zijn misschien ietsje groter, maar vergeet niet dat er nog altijd veel koppels kinderloos blijven... Dit even terzijde omdat ik niet zou willen dat je al je hoop op Belgie zet...

Veeeeeeel sterkte en een virtuele knuffel,

Hilde
www.hilde.verenigdestaten.info

@ndrea zei

Je schreef al dat je ook evt. aan adoptie dacht (mocht België inderdaad niet meer hoop kunnen geven). Jij hebt zoveel liefde te geven, en ook kinderen die niet in jou gegroeid zijn hebben zoveel liefde nodig (en geven het onbeperkt terug, kijk maar naar Hildes blog!!) Sterkte met alles, fijn dat je ondanks alles toch nog lol in je werk kunt hebben.

Unknown zei

Hoi

Ik ben ook zo'n anonime lezer de zelfde als bij vita (man) kan eigenlijk de zelfde tekst gebruiken maar dat heeft geen zin wees niet al te verdrietig want dat gaat dan je leven beheersen meestal(komt er zonneschijn na regen ) als je positief blijft denken kom je er wel .P.S geen wachtwoord hier op zetten hoor .
Groeten Ger