maandag 31 december 2007

Het gaat wonderbaarlijk goed!

Alweer de laatste dag van het jaar, gelukkig zou ik bijna zeggen! Ik ga er niet op terugblikken, de geschiedenis staat immers hieronder beschreven voor een groot deel.

We brengen deze laatste dag rustig door, nu eens zonder vrienden en familie, lekker met z'n tweetjes op de bank. Omdat ik vorige week ben begonnen met de tweede ICSI ronde en de daaraan verbonden gevreesde decapeptyl spuiten, hebben we niets gepland. Ik had verwacht op apegapen te liggen vanavond, en misschien zelfs wel al voor het officiele moment in bed, maar zoals het er nu uitziet gaat dat niet gebeuren. Was ik de vorige keer nog ontzettend moe van de decapeptyl, op het extreme af, deze keer gaat het wonderbaarlijk goed. Ik voel me niet helemaal top, heb af en toe hoofdpijn, maar dat mag eigenlijk geen naam hebben. Ik ben nog niet extreem moe, en dus gaat het eigenlijk boven verwachting enorm goed. Fijn! Zou dat door de acupunctuur zijn?

Hopelijk is dit een goed voorteken voor het nieuwe jaar! Ik hoop dat 2008 voor Peter het jaar wordt waarin hij alles achter zich kan laten en een nieuwe start kan maken, zonder angsten en spanningen, en weer de vrolijke en zorgeloze Peter wordt. Dat gun ik hem zo, dat zou het mooiste cadeau zijn! En natuurlijk hoop ik, bijna tegen beter weten in, dat deze tweede ICSI poging toch goed nieuws gaat brengen. De eerste paar dagen gaan zo goed, misschien is dat wel een goed teken? Wie weet, hoop gloort aan de horizon...

Verder wens ik iedereen in het nieuwe jaar wat ik ons zelf ook toewens: een heel gelukkige tijd, in een goede gezondheid, met veel liefde en vriendschap! Ik hoop jullie ook volgend jaar weer hier te mogen begroeten en ik zou het leuk vinden om van jullie een reactie te lezen af en toe!

Veel plezier vanavond, en voorzichtig met het vuurwerk!

zondag 30 december 2007

Foto's van Andalusië

Het is alweer dik 2 maanden geleden dat we terugkwamen van onze vakantie in Andalusië, destijds niet-zo-lekker-in-ons-vel-zittend. Ik heb er toen ook niet veel woorden aan vuil gemaakt. De vakantie was niet wat we ervan hadden gehoopt, maar dat kwam vooral door onze eigen gemoedstoestand, achteraf terugblikkend hebben we toch wel enorm veel mooie dingen gezien. Wat heeft Andalusië toch een prachtige cultuur! Daarvan hebben we genoten, de steden Sevilla, Cordoba en Granada zijn zeer de moeite van een bezoek waard!

Wat we gemist hebben is de variatie aan activiteiten. Je reist vooral van dorp naar stad en weer naar dorp. Hoewel de dorpen en steden allemaal enorm mooi zijn, ontwikkel je wel een soort blindheid naarmate de reis vordert. Bij de zoveelste stad zie je alweer een paleis, alweer een kathedraal, alweer een kasteel. Stuk voor stuk zo mooi, maar wel veel van hetzelfde! Er is niet zoveel mooie natuur, hoewel het Parque Nacional de Doñana erg de moeite waard was, zijn de bergen en is het binnenland droog en dor, vooral in het najaar. De twee weken waren dan ook meer dan genoeg, maar wel weer erg lekker om op je gemak te kunnen reizen. Veel reisorganisaties bieden een vergelijkende trip aan in 8 dagen, en dat vind ik toch wel erg snel.

De bevolking vonden we niet zo aardig, vooral de vriendelijkheid viel ons enorm tegen, en we vonden het ook erg moeilijk om contact te maken met de Spanjaarden. Ze zijn helemaal niet klantgericht. Heel anders dan ons normaal zo geliefde Amerika en de Amerikanen. Toch mag je niet doodgaan (ik overdrijf nu eenmaal graag) voordat je de kathedraal in Sevilla hebt gezien, de Mezquita in Cordoba en het Alhambra in Granada. Dat is gewoon een must! Wat hebben ze "vroeger" toch een mooie dingen gebouwd, heel knap en kunstig.

De foto's zijn mooi geworden, al zeg ik het zelf, en sinds vandaag kunnen ze door jullie on-line worden bewonderd op mijn eigen fotosite. Klik hier om ze te bekijken.

zaterdag 29 december 2007

De kerst alweer voorbij...

Ze zijn alweer voorbij, de kerstdagen van 2007. Hoewel er officieel maar 2 en een halve kerstdag is (de kerstavond meegeteld), hebben wij er dit jaar 4 en een halve dag van gemaakt door een logeerpartij van onze vrienden. We hebben een gezellige tijd gehad!

Maandag verliep overdag ietwat stressig, vraag me niet hoe het komt, het overkwam me gewoon. De cadeautjes inpakken, de laatste spullen halen bij de supermarkt, optutten, de logeerkamer voorbereiden.... Maar het kwam uiteindelijk nog allemaal goed. Om 4 uur 's middags, een uur later dan gepland, waren we er helemaal klaar voor.





We hebben de cadeautjes onder de boom vandaan gehaald en we zijn in de auto gestapt en naar Limburg gereden voor de traditionele kerstavond bij mijn ouders. Eigenlijk hadden we gepland om mee te gaan naar de kerk, maar daar waren we te laat voor. Gelukkig geen files onderweg, dus even over zessen kwamen we heelhuids aan, op ons paasbest.

We hebben heerlijk samen gegeten, traditioneel de Limburgse koude schotel met lekkere broodjes, en daarna hebben we samen de cadeautjes uitgepakt. En wat zijn we weer verwend! We hebben prachtige cadeau's gekregen en ook onze geschenken vielen in goede aarde. Het was een enorm gezellige avond en hij vloog voorbij! Om 11 uur zaten we weer in de auto naar het noorden, en om half 2 doken we daar ons bed in.

Na een heerlijke nachtrust waren we op 1e Kerstdag pas om 10 uur uit de veren. We hebben even de cadeautjes opgeruimd en natuurlijk bewonderd, en daarna hebben we ons rap aangekleed in alweer ons paasbest. Jan en Marjan stonden al om kwart voor 12 op de stoep, we waren net op tijd klaar. Natuurlijk hebben we eerst even koffie gedronken en bijgekletst en daarna hebben we lekker uitgebreid geluncht met zelfgemaakte koude schotel en luxe broodjes. De rest van de middag hebben we ook weer lekker bijgekletst en een spelletje gespeeld. Ook hebben we de cadeautjes uitgepakt en alweer zijn we enorm verwend!

's Avonds hebben we smakelijk gedineerd. Als voorgerecht hadden we paddestoelen in een knooflookroomsaus met een dekseltje van kaas uit de oven. Voor het hoofdgerecht had Peter konijn in het zuur gemaakt, en die smaakte voortreffelijk. Daar kan geen restaurant-kok tegenop! Als bijgerechten hadden we in bier gestoofde zuurkool, witlofsalade, een lauw-warme salade van sperzieboontjes, aardappelpuree en in de schil gekookte krieltjes. Het nagerecht bestond uit een caramel-noten-ijstaart. Het was een top-diner, al zeg ik het zelf!

Op 2e Kerstdag hebben we eerst allemaal lekker uitgeslapen en daarna weer heerlijk gebruncht. Het was al ver in de middag toen we eindelijk allemaal waren aangekleed en toen zijn we nog een stukje gaan wandelen in de mooie natuur bij Nederhorst den Berg. Prachtig, vooral met de ondergaande zon. Helaas werd het al vroeg donker, het was daarom kort maar krachtig! De honger was inmiddels weer flink opgewekt en bij thuiskomst hebben we ons daarom gewaagd aan het tweede kerstdiner. Dat bestond vandaag uit een voorgerecht van carpaccio, en een hoofdgerecht van hertenbiefstuk met witlof uit de oven, broccoli met een mosterd-roomsaus, krieltjes uit de oven en als nagerecht stroopwafelijs. Het was weer overheerlijk! Na het eten hebben we ons gewaagd aan een paar gezelschapsspelletjes en nog even Hans Liberg gekeken voordat we gingen slapen.

De 3e Kerstdag verliep lekker rustig. Peter ging even sporten bij de fysiotherapeut, ik heb lekker gebadderd en onze vrienden gingen in Hilversum een ander bevriend stel opzoeken voor een kopje koffie. Ik ben nog even naar mijn werk geweest om wat cadeautjes af te leveren bij mijn medewerkers en ze te bedanken voor de fijne samenwerking en de steun in het afgelopen jaar. Natuurlijk hadden we ook deze dag weer een lekker kerstmaal voorbereid, van zelfgemaakte frietjes met Limburg zuurvlees, zelfgemaakt welteverstaan. We vallen in herhaling, maar het was weer overheerlijk!

Op 4e Kerstdag zijn we eropuit getrokken met z'n viertjes. We hebben geshopt! We zijn eerst naar het Home Deco Center gereden in Vianen, een groothandel met woon-accessoires. Deze winkel is in dezelfde stijl als Loods 5 in Zaanstad, maar dan veel goedkoper! Het aanbod was er ook erg leuk, en het was er helemaal niet druk. Heerlijk woonshoppen! Natuurlijk bleef ons weer van alles aan de vingers plakken! Na de koffie met een saucijzenbroodje waren we nog niet uitgeshopt en we zijn naar Zaanstad gereden. Marjan en Jan waren nog nooit bij Loods 5 geweest, dus ook dat moesten we nog even onveilig maken! Aansluitend zijn we nog even langs een citroën-dealer gereden en daar hebben we gekeken naar de Crosser, een nieuwe aanwinst onder de SUV's. Een prachtige auto!

Thuis hebben we weer genoten van een heerlijk maaltje, deze keer de eenvoudige Hollandse kost, maar daarom niet minder lekker: draadjesvlees met bloemkool, spinazie en natuurlijk gewoon gekookte aardappelen. Het was weer ouderwets lekker! 's Avonds hebben we gezamenlijk nog wat tv gekeken en gekletst, en onder invloed van de decapeptyl, waarmee ik op 3e Kerstdag weer ben begonnen, weer op tijd naar bed.

En vandaag was het feest dan officieel ten einde. Na het ontbijt gingen Marjan en Jan weer richting Drenthe, en hebben wij de dagelijkse routine weer opgepakt. En die bestond uit ordinair boodschappen doen, nog even wat auto's kijken en shoarma eten in Hoofddorp. Met lekker veel knoflook! We zijn nog even langs de Praxis gereden en naar Ikea, waar we deze TV kast hebben opgehaald voor onze slaapkamer.





Nu de TV nog, die verwachten we ergens in januari. Dat wordt heerlijk relaxen in bed!

De kop van de volgende ICSI-cyclus is er ook alweer vanaf. Vandaag ging de derde spuit erin. Geen zenuwen deze keer, maar vandaag wel wat onrust en een vervelend gevoel. Gelukkig gaat het nu weer beter. Ik merk de moeheid niet zo extreem als de vorige keer, nog niet. Maar misschien blijft het wel veel beter, door de acupunctuur? Dat zou fantastisch zijn! Vandaag de laatste pil, en dan de menstruatie afwachten. Die verwacht ik over een week, en dan kan alles in de planning voor de eerste echo. We gaan ervoor!

maandag 24 december 2007

Fijne feestdagen gewenst!

Ik wens jullie allemaal heel fijne feestdagen en een heel gelukkig nieuw jaar.


Als geluk ergens voor het oprapen lag
Zou ik erheen gaan op eerst kerstdag
Handen vol opgooien hoog in de lucht
Dwarrelend met de wind in vogelvlucht
Langs de sterren en de maan
Zou het dan ook naar jullie gaan
Al was het een klein beetje maar
Dan wordt 2008 ook voor jullie
een heel gelukkig nieuw jaar!


zaterdag 22 december 2007

Drukke voorbereidingen

Wat gaat de tijd snel, vooral in deze drukte. Er moet nog van alles worden voorbereid voor de kerstdagen volgende week, en de laatste cadeautjes moesten ook nog worden gekocht. Maar we zijn nu bijna klaar met de inkopen van cadeautjes, bijna..... alleen voor het vriendinnetje van mijn broertje moeten we morgen nog op pad. Gelukkig weten we al wel wat we gaan kopen, we hebben het zowaar vandaag al geprobeerd.

We kennen haar nog niet zo goed, en mijn broertje dacht dat het leuk was om een geurtje te kopen. Maar ja, welke dan? Nu heeft ICI Paris van die leuke cadeaubonnen, waar je uit 8 geurtjes kan kiezen, en van elk van die geurtjes zit een monstertje in de doos. Je kunt ze dus eerst allemaal uitproberen. Leuk idee, toch? Die gingen we dus kopen. In Amstelveen, bij de ICI Paris in het winkelcentrum. En het ging ongeveer zo:

Ik: "Hebben jullie nog die leuke cadeaubonnen met die monsterstjes?"
Zij: "Ja hoor, daar" en ze wees naar een standaard met een voorbeeld.
Ik: Na beoordeling te hebben goedgekeurd "Leuk, ze zijn aangepast met nieuwe geurtjes. Hoeveel kost die?"
Zij: "€ 32,50"
Ik: "OK. Doe die dan maar"
Zij: "Helaas zijn ze uitverkocht"

Het heeft nog uren geduurd voor ik over mijn verbazing heen was. En weet je wat het ergste was? Ze was nog blond ook...

Verder hebben we in Amstelveen vandaag het bestelde vlees opgehaald bij de slager, en bij de groenteboer de verse spullen voor volgende week ingekocht. De menu's zijn al klaar voor de kerstdagen, alleen nog de laatste boodschappen halen. Dat doen we morgen of maandag.

Ook hebben we vandaag een begin gemaakt met het opruimen van de logeerkamer. Het logeerbed is afgebroken, we gebruiken nu gewoon de matrassen op de grond, dat is veel handiger. De kledingdozen voor Afrika hebben we weggebracht en de kerstkaarten zijn geschreven. Dat werd tijd!

Gisteren moest Peter nog werken, maar ik was vrij. Gelukkig maar, want ik had na het kerstfeest op mijn werk van donderdagavond nog aardig wat watten in mijn hoofd. Ik was zo duf gisteren...... En ik kon niet al te lang uitslapen, want ik had afgesproken om nog ergens in de buurt van Hilversum 2 cadeautjes op te halen die ik had besteld. Tja, eigen schuld dikke bult...

De rest van de dag heb ik dan ook lekker rustig aan gedaan. Ik reed naar Amsterdam met als doel de grootste boekhandel van de stad, midden in het centrum. Ik vind het heerlijk om er rond te struinen en te neuzen tussen alle boeken, vooral de reisafdeling is mijn favoriet. Ik had nog 2 cadeautjes op het oog en ook daarvoor slaagde ik. Onderweg naar Amsterdam belde ik met mijn nichtje Kim, en we spraken af om samen te lunchen. Na de boekhandel begaf ik me daarom richting de Dam en we liepen van daar samen naar de Bakkerswinkel in de Warmoesstraat. Ik was er nog nooit geweest en zij wilde me dat graag laten zien en proeven. We waren precies op tijd voor de high tea, en die namen we dan ook. Dat was smullen geblazen! Vooral de scones met room en zelfgemaakte jam zijn zo lekker dat je je vingers erbij op eet. Ook de quiches kan ik je aanraden, nooit eerder at ik die zo lekker. Ik kan deze tent dan ook iedereen aanbevelen, het is er heel gezellig en het eten is er superlekker. Kim en ik hebben heerlijk bijgekletst en het was al bijna 4 uur toen we afscheid namen. Via de Kalverstraat liep ik terug naar de auto en daarmee koerste ik richting Hoofddorp.

In Hoofddorp moest ik snel even naar de kleermaker, mijn lievelingsbroek was namelijk los in de zoom, en gelukkig werd die terplekke even onder de machine gelegd. Het loont zich om relaties te bouwen! Daarna nog even snel wat inkopen gedaan bij de Appie en toen op naar huis waar Peter het eten al had voorbereid. De schat! De macaroni smaakte heerlijk. De watten waren intussen wel weer verdwenen, gelukkig...

Maar het was het wel waard! Die watten dan, bedoel ik... Het kerstfeest was supergezellig! Het was leuk om te zien dat zoveel mensen zich moeite hadden gedaan om er glamoureus uit te zien! Veel heren in een smoking of een heel mooi pak, en veel dames in een lange jurk. Prachtig! Ik voelde me toch wel bijzonder in die lange jurk. Ik kreeg er veel leuke reacties op. Peter kon helaas geen foto maken, want ik heb me op het werk omgekleed en bij thuiskomst zag ik er echt niet meer uit. Ik heb alleen een polaroid, maar die kan ik niet inscannen... De digitale foto´s komen nog, misschien zit daar iets bij.

De voorpret was ook erg leuk. De grote vergaderzaal hadden we omgetoverd tot de dameskleedkamer. Wat een pret hadden we daar! En toen allemaal samen naar boven, de kantine was omgetoverd tot een heuse feestzaal, met een echte rode loper ervoor. Het was erg mooi geworden! De muziek was goed, het eten was lekker en het was zooooooooooo gezellig! Jammer genoeg viel de act tegen, de acteurs hebben zich niet gehouden aan de briefing. Maar het heeft de avond niet mogen bederven, we kregen veel leuke reacties terug van onze collega´s. Ik heb de hele avond op de dansvloer gestaan, met veel collega´s heb ik gedanst. Niet één mannelijke collega durfde me de dans te weigeren, ik kreeg ze allemaal in beweging. Ook was het lang geleden dat de wijn zo goed heeft gevloeid bij mij, hij was dan ook erg lekker. Ik was niet dronken, toch zeker lekker aangeschoten. Gelukkig hoefde ik me geen zorgen te maken over vervoer, Peter zou me komen ophalen. Wat een lieverd, hè? De terugrit naar huis was wel erg leuk, het voelde alsof ik in een achtbaan zat. Zelden zo´n leuke rit gehad in de auto! Zou dat de alcohol zijn geweest?

Het was nog wel even spannend of ik het feest had kunnen bijwonen, want op woensdag heb ik namelijk ziek in bed gelegen. Met koorts. Flinke verkoudheid, veel niesen en snotteren. Jee, wat baalde ik zeg...... Ik had het al voelen aankomen, maar ik had zo gehoopt dat het voorbij ging. Gelukkig was de koorts donderdag weer over, dus ik ging gewoon aan het werk. En maar hopen dat ik het de hele dag en avond zou volhouden. Gelukkig lukte dat, een leuk feest is een goede motivator! Nu weet ik in het vervolg ook een goede remedie voor een griep: een flink feest, of misschien gewoon een paar liter wijn? De verkoudheid is nu bijna over....... al klinkt mijn stem nog steeds heel beroerd. Ik laat mensen maar in de waan dat de griep de oorzaak is, maar ik weet wel beter...

maandag 17 december 2007

Genieten van de decembermaand

We hadden het afgesproken, en dat is dan ook wat ik doe met volle teugen: genieten van de heerlijke decembermaand. Wat een heerlijke sfeer is het toch! De kerstboom, de lichtjes, de mooie versieringen, ik vind het prachtig!

In Duitsland hadden we een top-gezellig weekend! Op vrijdag eerst naar Centro in Oberhausen en op zaterdag naar Keulen. De uitdrukking "shop till you drop" hebben we maar letterlijk genomen. De winkels in Duitsland waren zowel op vrijdag als op zaterdag geopend tot 10 uur 's avonds en dat hebben we geweten! Voor Peter hebben we er veel leuke kleding gevonden, nu weer een paar maatjes kleiner, en een heel mooie nieuwe winterjas. Natasja, onze vriendin, is ook geslaagd voor een aantal heel leuke outfits. We hebben lekker gegeten en weer ouderwets bijgekletst. Bij mijn glamourjurk heb ik een glitter handtasje gekocht en prachtige zilveren sierraden. De jurk is namelijk afgezet met zilveren bling-bling, en daar passen mijn gouden sierraden natuurlijk niet bij. Helaas was het hotel niet zo goed. We hadden geboekt bij het Mercure hotel in Düsseldorf, een 4-sterren hotel, maar ik vraag me nog steeds af waar ze die 4 sterren vandaan gehaald hebben. De kamers waren wel heel netjes, maar het bed was veel te klein voor 2 personen en de hoofdkussens waren erg slecht. Met een bed van 1,30m breed kunnen wij samen echt niet lekker slapen, en dat is dus ook niet gelukt! Na 2 nachten had ik een stijve nek en rugpijn. Lekker zeg! Ik vond die beddenmaat heel vreemd voor een Duits hotel. Volgens de hotelmanagers had het hotel geen kamers met grotere bedden..... Nou ja zeg...... Je kunt niet alles hebben in het leven....

Vorige week heb ik vervolgens maar 2 (drukke) dagen gewerkt, want de rest van de week zat ik weer in een "hutje op de hei" voor het 3e seminar van de opleiding SVO. Dat hutje is een kamer in het Bilderberg hotel midden op de Veluwe, een prachtige lokatie. Dit seminar vond ik beduidend minder geslaagd dan de andere 2, maar dat kwam vooral door de docent. Daar had ik gewoon niet zo'n goede klik mee. Het onderwerp was strategie, toch al niet mijn favoriete ding, en de docent was erg drammerig en niet echt congruent in zijn gedrag ten opzichte van zijn overtuiging. Mijn devies is dat je het voorbeeld moet geven in wat je uitdraagt, en dat was niet zijn sterkste punt. Toch was de theorie (deels) wel interessant, vooral het causale diagram vond ik erg leerzaam. Het is een ingewikkeld model om verbanden in kaart te brengen tussen bestaande problemen en de oorzaken ervan, zodat je kunt zien waar je je energie van de oplossing op moet richten. Het geeft je inzicht in de (f)actoren van het probleem en de onderlinge relatie.

Interessante artikelen over causale diagrammen en de toepassing ervan vind je hier en hier.

Een heel bijzondere ervaring had ik op donderdagavond tijdens de demonstratie van de Aiki aanpak door Aalt Aalten. Dat was niet zomaar een demonstratie, maar het was een ervaring, een belevenis, een speciale beleving. Het is moeilijk uit te leggen in woorden, maar het komt erop neer dat je je innerlijke kracht ervaart. Het is gebaseerd op Aikido en het is een heel andere zienswijze op het leven. Na deze avond kijk ik naar het universum met een heel nieuwe blik. Deze ervaring gun ik iedereen! Ik wil proberen om het nog eens mee te maken samen met Peter, en ik ga ook kijken of ik op mijn werk budget bij elkaar kan schrapen voor een sessie van ons management team met hem.

Vrijdagavond hadden we een personeelsfeestje van Peter's werk in Valkenburg, helemaal in Limburg. Wie dat verzonnen had........ Het was handiger geweest als ze hadden gekozen voor een lokatie tussen Brussel (waar het hoofdkantoor van de BeNeLux zetelt) en Naarden, waar Peter werkt, maar blijkbaar dachten ze daar in België anders over. Naar Limburg vanuit de Veluwe , in de spits op vrijdag is een hele uitdaging. De opleiding duurde op vrijdag tot 17.00 uur en om te voorkomen dat de reistijd zou oplopen omdat ik eerst nog naar huis moest, kwam Peter me ophalen in Garderen. De reis van Muiden naar Garderen duurt normaal 40 minuten, maar tot Peter's verschrikking deed hij daar maar liefst 2 uur over. Ik friste me nog even op en pakte mijn spullen bij elkaar, en daarna begonnen we aan de vreselijke tocht naar het Zuiden. En vreselijk was het wel, want hij duurde maar liefst 3½ uur. Van Utrecht naar Den Bosch was 1 lange file. Vreselijk! Om 21.00 uur 's avonds kwamen we aan in het Casino van Valkenburg. Gelukkig konden we gelijk aanschuiven aan het diner.

Na het diner volgde een speech van de directeur en de manager van de vestiging in NL, en Peter werd in het zonnetje gezet! Erg leuk! Hij werd geprezen en als voorbeeld genoemd voor zijn collega's omdat hij ondanks de heel moeilijke tijd toch alweer heel snel aan het werk was en daar dit jaar weer heel goed heeft gefunctioneerd en gescoord (in commercieel opzicht). En daar waren ze blij mee! Nu werkt Peter ook altijd erg hard, en is hij ontzettend loyaal, het is toch wel fijn als dat wordt opgemerkt. Voor zijn verdiensten heeft hij een cadeaubon gekregen voor een weekendje weg. Altijd leuk!

Na de speech hebben we ons nog heel kort vermaakt in het casino, maar dat is toch niet echt aan ons besteed. Omdat de vrouw van 1 van zijn nederlandse collega's haar paspoort was vergeten kon ze het casino niet in, en zij hadden dan ook ergens in Valkenburg een caffeetje opgezocht. Daar zijn we hun gaan opzoeken en hebben nog even een drankje gedronken en even gekletst. Peter heeft leuke collega's! Het was alweer 2 uur 's nachts voordat we naar het hotel reden in Valkenburg.

Op zaterdag hebben we eerst uitgeslapen. Gelukkig had dit hotel een beter bed, al was de kamer erg gedateerd en vies. En ook dat was een 4-sterren hotel. Volgens mij worden die sterren gratis weg gegeven tegenwoordig.... Daarna zijn we naar Heerlen gereden, waar we weer ouderwets geshopt hebben voor de kerst. En deze keer was ik aan de beurt! Ik heb er een paar leuke outfits gescoord voor de feestdagen die ook geschikt zijn voor mijn werk. En dat in de uitverkoop, dat lukt me niet vaak! We hebben smakelijk geluncht met heerlijk Limburgs zuurvlees bij onze oude stek Brasserie Bracke. Ondanks dat Heerlen niet zo'n gezellige stad is, was het wel erg leuk om weer eens op het oude thuis-honk te zijn. Alles ziet er anders uit!

Na het winkelen zijn we nog even naar Peters moeder geweest, die 3 maanden in bed bivakkeert na een beenoperatie. Zij is een paar weken geleden gevallen na afloop van de Holiday on Ice show in Eindhoven en had daarbij haar been op een heel gecompliceerde wijze gebroeken, namelijk precies boven de kunstknie, waar de knie in het bot vast zit. Het was dan ook een ingewikkelde operatie met stalen plaatjes om dat te repareren. Ze heeft 2 weken in het ziekenhuis gebivakkeerd maar is nu gelukkig weer thuis. Ze mag niet lopen en verblijft daarom de hele dag in bed, maar gelukkig knapt ze wel weer een stuk op.

Ook hebben we mijn ouders nog even opgezocht, en hebben we gezellig samen gegeten voordat we weer naar het Noorden togen, gelukkig zonder files deze keer!

En op zondag heb ik zelf nog het winkelcentrum in Amstelveen en in Almere onveilig gemaakt. Ik moest nog een zwart topje zoeken voor mijn nieuwe kerst-outfit, en ik zocht nog pumps voor onder mijn glamour jurk. En voor allebei ben ik dik geslaagd! Nu nog een paar cadeautjes en dan hebben we alles bij elkaar voor de feestdagen, met uitzondering van de levensmiddelen. Dat staat gepland voor dit weekend. Het vlees is besteld bij de slager, het menu is gemaakt, dus ook dat zal geen problemen opleveren!

Ik verheug me erg op het kerstfeest van mijn werk donderdag. Voor het eerst in mijn leven een echte glamourjurk! Het wordt vast erg gezellig! Als de foto mooi wordt, zal ik hem hier wel plaatsen.

dinsdag 4 december 2007

Eén compromis, veel leuke dingen en goed nieuws!

Een leuke-dingen-pauze gaan we nu inlassen, even geen discussies en overwegingen, even geen kinderwens. We parkeren het even, op de korte-termijn-parkeerplaats, dat dan weer wel. Hoe komt dat zo?

Al sinds onze vakantie gaat het met Peter niet zo goed. Hij gaat gebukt onder stress, heeft weer regelmatig angst-aanvallen en zit heel slecht in zijn vel. Is het een depressie, of is het PTSS (Post-traumatisch-stress-syndroom)? Het hoeft niet per sé een naampje te hebben, maar het feit blijft dat hij zich niet goed voelt en dat hij regelmatig in doodsangst verkeert, letterlijk en figuurlijk. Dat maakt dat hij erg veel met zichzelf bezig is, hij moet hier doorheen. Gelukkig heeft hij hulp gezocht en gevraagd. Na haptonomie, acupunctuur, maatschappelijk werk en een psycholoog heeft hij nu een therapeut ingeschakeld die gespecialiseerd is in trauma’s. Ik hoop toch zo dat hem dat gaat helpen om de triggers van zijn angsten op te sporen en uit te schakelen. Ik gun het hem zo, dat hij weer zorgeloos en vrolijk door het leven kan gaan. En ik mis de vrolijke Peter ook heel erg!

Mijn verdriet en zorgen zijn voor hem teveel op dit moment, dat kan hij er niet bij hebben. Hij wil het wel heel graag, hij wil er zijn voor mij, maar momenteel gaat dat gewoon even niet. Als we praten over de mogelijkheden en het proces van adoptie, waarover ik inmiddels al wat informatie heb opgezocht en me heb ingelezen in de procedure, betekent dat voor hem gelijk een slapeloze nacht waarin hij stijf staat van de spanning. En ik heb wel erg de behoefte om te praten over alles dat er gebeurt met mij en in mij, over alles dat ik voel, over het rouwproces dat ik doormaak, en over de informatie die ik vind over adoptie. Ik heb daarom besloten dat ik ook hulp inschakel. Hulp in de vorm van een therapeute die is gespecialiseerd in alles dat met de kinderwens te maken heeft.

Het is wel moeilijk om hier samen doorheen te gaan. Zeker omdat we er ook allebei zo anders in staan. We zijn wel 2 individuen, maar het pad dat we inslaan moeten we toch echt samen doen. We moeten dus eerst de tijd nemen voor het verwerkingsproces, we moeten samen keuzes maken, maar dat kun je nu eenmaal niet afdwingen. Ik heb inmiddels informatie ingewonnen over het adoptieproces, en gisterenavond deelde ik die met Peter. De wachtlijsten, de kosten (hoog!), het proces dat je moet doormaken. Ik heb het nu aardig op een rij. En dat probeerde ik gisteren met Peter te bespreken, maar die sloeg daarvan op tilt. Het is teveel voor nu. Hebben we die kosten ervoor over? Hoe gaan we dat bij elkaar sparen? Willen we nog 5 jaar besteden aan het gehele proces? Die vragen kan hij nu niet beantwoorden, dat kost tijd, hij heeft er rust voor nodig, en die heeft hij nu even niet.

Niets doen roept bij mij echter weer een hoop stress op, omdat ik dan het gevoel krijg dat mijn leven voorbij kruipt en de tijd verstrijkt zonder dat we actie nemen. Ik wil zo graag iets doen! We hebben vandaag daarom een compromis gesloten. We hebben besloten om ons nu alvast in te schrijven voor adoptie bij het ministerie van justitie. Met die inschrijving krijgen we in elk geval een BKA nummer toegekend. Vervolgens moeten we ongeveer een jaar wachten voordat we in aanmerking komen voor de eerste fase in het proces: de voorlichting. Pas dan moeten we ook het eerste deel betalen. We hoeven dus geen kosten te maken, we bereiden ons alleen voor, en hebben vervolgens een jaar de tijd om te beslissen of we verder gaan of niet. En er gaat in elk geval geen tijd verloren.

Op 27 december starten we met de volgende ICSI poging, dan start ik met het spuiten van de decapeptyl. Hoewel ik nog steeds geen vertrouwen heb in een goede uitkomst, moet ik dit toch echt doen om zekerheid te krijgen. Tot 27 december lassen we een pauze in. We praten er even niet over met elkaar, we gunnen elkaar op dit punt rust, we werken ieder met onze eigen therapeut aan datgene dat ons bezighoudt en met elkaar doen we alleen leuke dingen en bereiden we ons voor op een mooie Kerst. Een goed compromis toch? Ieder alleen en toch samen…...

Maar nu dus tijd voor de leuke-dingen-pauze! Gelukkig heb ik geen gebrek aan leuke dingen. Zo had ik op donderdag 22 november een leuke werklunch met Colet, een extern adviseur van ons management team, om een aantal dingen voor te bereiden. Met haar heb ik toch zo´n bijzondere connectie, het voelt heel speciaal. Ik ben blij dat ik haar heb leren kennen! Diezelfde middag was ik uitgenodigd door een ander extern adviesbureau voor een klantendag, een conferentie, die ook enorm boeiend was. Hier heb ik weer een aantal leuke mensen leren kennen, het was erg gezellig! Op vrijdag de 23e had ik een heidag met een aantal collega´s van mijn werk. Ook dit was weer erg gezellig! Tijdens de borrel heb ik weer eens ouderwets hard lol gemaakt en gelachen, zodat ik spierpijn had in mijn kaken. Op zaterdag de 24e zijn we naar mijn ouders geweest, ik had veel behoefte om ze weer te zien en ze weer eens te knuffelen. En ook die dag was weer superleuk en erg gezellig. Het etentje was weer ouderwets goed. Wat een lieverds zijn het toch! Dinsdag 27 november had ik een intervisie bijeenkomst met mijn consultatiegroep van de SIOO opleiding. Ook dat was erg goed! Leerzaam, boeiend en het voelde gewoon goed. Ik heb een goede groep gevonden! Donderdag de 29e had ik een etentje met de tuttenclub, een groep van 4 meiden die ik via mijn werk heb leren kennen en waarmee we een aantal keren per jaar gaan eten en vooral veel lachen en lol hebben. Het was zooooo gezellig! En op vrijdag was ik vrij om met Peter en mijn nichtje Kim te gaan shoppen voor een partydress. Op 20 december hebben we een kerstfeest op het werk, en ik zit zelf in het organisatiecomité. We hebben er het thema Hollywood Glamour aan gekoppeld, dus dat vraagt om een glamour-jurk. En die hebben we gevonden! Zaterdag’s ben ik met Peter nog een aantal inkopen gaan doen voor kerst, ook toen was het weer zo gezellig met z’n tweetjes. ’s Avonds hebben we heerlijk gegeten bij onze favoriete Italiaan in Hoofddorp, het was smullen geblazen. En op zondag was het dan eindelijk zover: de kerstboom opzetten. Hier keek ik al weken naar uit! Het is gelukt, de boom staat, het huis is versierd en we kunnen er tegenaan voor de feestdagen.

Maar daar blijft het niet bij, gelukkig hebben we ook nog een heleboel leuke dingen in het verschiet. Dit weekeinde gaan we een weekendje weg met een goede vriendin. We hebben een leuk hotel geboekt in Düsseldorf voor 2 nachten. Vrijdag rijden we eerst naar Oberhausen, voor een dagje shoppen in Centro, en op zaterdag gaan we Keulen onveilig maken. De winkels zijn op beide dagen in beide plaatsen open tot 22.00 uur ’s avonds vanwege de kerst. Ik verheug me al enorm op de kerstsfeer en de kerstversiering, en niet te vergeten de Kerstmarkten. Op zondag kunnen we misschien nog even de kerstmarkt in Düsseldorf bezoeken, of we gaan een lekkere wandeling maken in de natuur, het Nationaal Park de Meinweg ligt om de hoek. Of we gaan verder shoppen in Roermond, de outlet is er elke zondag open. En voordat we naar huis gaan op zondagavond zakken we eerst nog even af naar de Oostelijke Mijnstreek voor een bezoekje aan onze wederzijdse ouders. Ik moet mijn ouders nog even knuffelen, vooral na het goede nieuws van afgelopen vrijdag. Vrijdag had ik de hele dag een bloeddruk van 200 en een hartslag die niet eens meetbaar was, in spannende afwachting van de uitslag van de onderzoeken van papa. ’s Avonds kwam dan eindelijk het verlossende woord: papa heeft geen uitzaaiïngen. We waren er bang voor, de specialisten hadden ervoor gewaarschuwd. Maar gelukkig is het geen kanker! Pfffffffff, we kunnen weer ademhalen. Voorlopig is hij nog bij ons! En hij heeft aangekondigd nu zeker 100 jaar oud te worden, daar houden we hem aan! In dat geval is hij nog maar net over de helft! Helaas heeft hij nu wel een nek-hernia, hopelijk kunnen ze hem daaraan helpen en hem verlossen van de pijn. Maar voorlopig overheerst de opluchting. Vrijdag hebben we op hem getoost en een vreugdedans gemaakt door de woonkamer.

En dan hebben we nog het kerstfeest op mijn werk in het verschiet, het gaat zo leuk worden! Ik verheug me er al enorm op. En de Kerstdagen zelf worden ook weer heel speciaal. Kerstavond brengen we traditioneel door met mijn ouders. Naar de kerk, lekker eten en dan de cadeautjes uitpakken! En op 1e en 2e Kerstdag krijgen we visite van onze lieve vrienden uit Drenthe, die waarschijnlijk tot het weekeinde blijven. Dat worden dus gezellige dagen met lekker eten, lekker kletsen en spelletjes doen.

Een goed compromis dus: even genieten, even alleen leuke dingen. Na de kerstdagen zien we wel weer verder!