Ik heb me zo verheugd op dit weekend, de hele week voorspellen ze al prachtig weer en ik had me voorgenomen er echt van te genieten samen met Peter. Allemaal leuke dingen doen! Om zoveel mogelijk te kunnen genieten heb ik gisteren de voorbereidingen getroffen voor het weekend. Boodschappen in huis gehaald voor een barbecue, huishoudelijke klusjes gedaan, de auto gestofzuigd en schoongemaakt van binnen en gelijk maar even door de wasstraat gereden. Helaas is deze zaterdag toch anders gelopen dan ik me had voorgenomen. De ellende begon eigenlijk al gisteravond.
De klok had net 21:00 uur geslagen. Peter zat op de bank en keek een film, ik zat aan de keukentafel te knutselen aan mijn fotoalbums (scrapbooking). En opeens hoorden we een oorverdovend geluid van buiten, een auto-alarm dachten we. Jeetje zeg, wat een kabaal....... Ik keek naar buiten en in no time was de hele straat uitgelopen. Een overbuurman stond te rammelen aan de volkwagen golf van andere overburen die er geparkeerd stond, dus ik dacht dat het geluid daarvandaan kwam. Ik ging dus weer rustig verder knutselen.
Even later stond onze buurman aan het raam en vroeg of het mijn auto was. Ik ging op zoek naar de autosleutels. Als het mijn auto-alarm zou zijn zou hij vast uit gaan als ik de auto van het slot af zou doen en weer zou sluiten met de afstandbediening. Dat probeerde ik, maar het geluid hield aan. Ik was inmiddels ook naar buiten gelopen, en inderdaad, het overdovende kabaal kwam van mijn auto. Hoe kan dat nou? Ik duwde Peter de autosleutels in de handen in de hoop dat hij het kon oplossen. Hij stapte de auto in en stak de sleutels in het contactslot en waarempel, het geluid stopte.
Maar niet voor lang, na een paar seconden begon hij weer te loeien. De accu was onze enige redding. De accu lostrekken, dan houdt het geluid wel op. Peter snelde naar de schuur voor een sleutel om de klem los te draaien en trok snel de accukabel ervanaf. Het geluid stopte......Wat hebben we nu weer aan de fiets hangen?
De auto is nog geen jaar oud, gelukkig is het een lease-auto, dus we belden de Mazda-service om het probleem voor te leggen. We hadden geen flauw idee wat er aan de hand was. Toen ik na een eindeloze wachttijd aan de telefoon eindelijk iemand aan de lijn had, werd beloofd dat er snel iemand zou komen om het probleem te verhelpen. Waarschijnlijk was er iets aan de hand met de accu, want als de accu wordt leeggetrokken schijnt het alarm ook af te gaan. Wisten wij veel....
Inmiddels was er bij mij al wel een lampje gaan branden. Ik was namelijk met de auto door de wasstraat gereden. Dat heb ik pas 2 keer eerder gedaan in het afgelopen jaar, en toen had ik beide keren problemen met de afstandsbediening van de auto. Die wilde namelijk 1½ tot 2 uur niet reageren, en ik kon de auto alleen sluiten en openen met de sleutel. Dat had ik ook wel gemeld aan de dealer, maar die hadden er weinig actie op genomen. We moesten het maar in de gaten houden..... En nu was ik vandaag ook door de wasstraat gereden, en toen deed de afstandsbediening het gewoon wel. Ik was er blij mee, dacht dat het probleem zich vanzelf had opgelost.... Maar nu...Dit kon toch geen toeval zijn?
Het duurde tot half 11 voor er iemand kwam, een uiterst aardige monteur die gelijk de afsleepwagen had meegenomen. Voorzichtig sloot hij de accu weer aan, en de auto bleef stil..... Hij mat de accu door, en volgens hem was die helemaal in orde. Die werd niet leeggetrokken door een of ander. Wel constateerden we dat het lampje van de sleutelherkkinge steeds bleef flikkeren, terwijl er geen sleutel in de buurt was. Er was iets vreemds aan de hand. Volgens de monteur zat er een storing in het electronische circuit. Hij adviseerde ons de accuklem los te laten voor de nacht, en op zaterdag gelijk even naar onze dealer te rijden. Oké dan!
Zo gezegd, zo gedaan. Even naar de dealer op zaterdag zou vast niet zoveel tijd kosten. De storing uitlezen, even resetten en dan zou het wel weer goed zijn. Maar we kamen niet zo heel ver. Even buiten het dorp, we waren net ingevoegd op de snelweg, begon de claxon weer te loeien. Peter stopte op de vluchtstrook, trok de accuklem weer los, en na even wachten reden we weer verder. Maar dat zette niet veel zoden aan de dijk, na een paar meter begon het kabaal overnieuw. We stopten onderaan de volgende afrit en belde onze dealer. We legden hem het verhaal uit, en hij gaf ons de keuze om gewoon door te rijden ondanks het oorverdovende kabaal, of de mazda-service opnieuw te bellen en de auto te laten afslepen. Daar hadden we weinig oren naar, we wilden zo snel mogelijk van het probleem af zijn. Dan maar doorrijden!
We voelden ons een topattractie op de A1 en de A10, we hadden enorm veel bekijks. Wat zullen die mensen allemaal gedacht hebben? Gelukkig heeft het oorverdovende kabaal niet de hele weg geduurd. Toen we op de A4 waren (we moesten naar Hoofddorp) brandde de zekering door en hield de claxon ermee op. Gelukkig maar, want niet veel later passeerden we een politie-controlepost. Wat zouden die gedaan hebben als we die met veel kabaal hadden gepasseerd?
Bij de dealer bleek het probleem toch minder eenvoudig dan we dachten, er zat een enorme storing in de electronica. Gelukkig stuurde de monteur ons niet met een kluitje in het riet, hij vertrouwde het niet. Als je de stadslichten aan zette, ging het lampje van de sleutelherkenning weer uit, en als je op de claxon duwde bleef die weer hangen. Inmiddels hadden we ook ontdekt dat er helemaal geen alarm in de auto zit, dus daar kon het in elk geval niet aan liggen.
De tijd verstreek, en inmiddels was de middag al aangebroken. Ik zag deze zaterdag al aan mij voorbij vliegen. We hadden honger en we wilden nog even een paar kleine boodschappen doen bij de Appie. Dat schoot niet op zo.....
Maar eindelijk, na 2 uur zoeken en de hele auto demonteren, had de monteur gevonden waar het euvel zat. Er zat een lekkage op de plek waar de kabels van de motor de auto inlopen, waarschijnlijk ontstaan bij het monteren van de parkeersensoren en de trekhaak. Het vocht werd mooi de auto in geleid, precies naar de printplaat waar de hele auto elektronisch wordt aangestuurd. Hij was al begonnen te schimmelen. Aha..... dus toch de wasstraat...
Nu het euvel gevonden was, wisten ze ook wat er moest gebeuren om te repareren. Gelukkig kon dat gelijk worden gedaan, al zou dat nog wel 1½ tot 2 uur duren. We kregen een leenauto en reden de stad in. Hier hebben we even een rondje gelopen, lekker geluncht op een paar meter van ons vorige huis en de boodschappen gedaan bij de Appie. Even na 3 uur hebben we de auto weer opgehaald bij de dealer en togen we op huis aan met onze boodschappen. En toen was een groot deel van de dag alweer voorbij :-(
Gelukkig hebben we straks nog de barbecue, maar morgen gaan we er echt een leuke dag van maken!
3 opmerkingen:
Jeetje, wat een verhaal en wat een balen, dat je nu die hele mooie zaterdag moest missen! Hopelijk is het nu allemaal weer verholpen.
Pffft, dat zijn inderdaad van die stomme dingen die roet in het eten kunnen goeien. En als het je eigen wagen is, dan maak je je natuurlijk ook nog eens onmiddellijk zorgen over "wat gaat dat wel niet kosten?!". Dat is dan het voordeel dat je dat niet aan moet trekken bij een leasewagen.
Hé, dit is een voordeel van slechthorend zijn: Je man zijn oren zullen vast wel erger hebben zitten toeten na zo'n rit vol lawaai dan de jouwe? ;-)
Ha ha ha, in zo'n situatie heeft het slechthorend zijn inderdaad grote voordelen. Ik zet gewoon mijn apparaten uit!
En inderdaad gelukkig dat het een leasewagen is, dat is toch wel een enorm gemak!
Een reactie posten