Acupunctuur en Pandora?

Na 2 heel goede dagen mag ik het wel officieel noemen, toch? Mijn ogen hebben gisteren en vandaag weer beter gefunctioneerd, de vermoeidheid lijkt minder te worden en ik voel me een heel stuk beter. Wel grappig, net na de laatste "klaagzang" op woensdag slaat het om, de bijwerkingen zijn duidelijk op zijn retour. Gelukkig, ik ben er een heel stuk blijer onder, en minder chagrijnig. Dat is veel prettiger voor Peter en de rest van mijn omgeving!

Volgens de gynaecoloog vanochtend is dat een teken dat de eierstokken flink aan het werk zijn. De bijwerkingen zijn in het begin altijd het ergst, lopen op, maar na een paar dagen stimuleren met hormonen worden ze bij de meesten weer fors minder. Dat zou dus een goed teken moeten zijn. Ik was dus vanochtend bij het CVV voor de 2e echo om te kijken of er al ontwikkeling was in de eierstokken. Maar de echo liep niet zoals het moest. De arts kon mijn eierstokken namelijk niet vinden. Ik moest onmiddelijk denken aan mijn blinde darm. Hoezo dan, denk je nu vast? Nou die was namelijk 10 jaar geleden ook onvindbaar bij een echo......

Maar goed, het opsporen van de eierstokken maakte de echo er niet prettiger op. Het duurde erg lang, en werd ook pijnlijk door al dat zoeken. Ik was blij dat Peter naast me zat en dat ik zijn handen kon fijnknijpen van de pijn. Ik kon mijn tranen ook niet bedwingen, en geloof me, ik ben heel wat gewend. Mijn baarmoeder ging ook protesteren, ik kreeg krampen. Jeetje zeg...... dat voelt belabberd, het doet enorm zeer. De arts hield er daarna ook snel mee op. Hij had inmiddels de linker eierstok gezien, maar de rechter nog steeds niet. Volgens zijn verklaring kwam het wel vaker voor dat de eierstokken slecht zichtbaar zijn in de beginfase, hoewel ze meestal wel kunnen worden opgespoord. Hij vertelde dat er in de linker eierstok ook nog weinig activiteit zichtbaar was, dus ik moet de behandeling gewoon voortzetten. Het is zijn verwachting dat de eierstokken wel tevoorschijn komen als ze zwaarder worden door de eitjes die zich (hopelijk) gaan ontwikkelen. Maandagochten moet ik dan ook weer terug voor een nieuwe echo.

Na de echo moesten we ook bloed laten prikken. Peter ook, omdat ze vergeten waren een virus-onderzoek te laten uitvoeren, dat gebeurt nu alsnog. De uitslagen van de vorige testen waren goed, we hebben geen HIV en geen Hepatitis. Dat is niet echt nieuws voor ons..... Op de prikpoli moesten we behoorlijk lang wachten voor we aan de beurt waren, maar ook dat lukte uiteindelijk.

Op het CVV vond ik nog een folder van een andere stichting die zich bezighoudt met de onvervulde kinderwens. Freya had ik al eerder ontdekt, een fijne website met veel informatie en veel mogelijkheden om contacten te onderhouden met lotgenoten. Via Freya heb ik me begin augustus aangemeld voor een e-mail lijst over ICSI. Dit is een groep vrouwen die allemaal met ICSI bezig zijn en onderling berichten en informatie uitwisselen. Heel fijn om zo te kunnen "praten" met lotgenoten die precies begrijpen waar je doorheen gaat en om ervaringen onderling te kunnen uitwisselen. Maar goed, vanochtend vond ik een folder van de stichting Stil Verlangen , ook een mooie site met veel informatie en een forum. Op deze site kwam ik informatie tegen over acupunctuur en ik ontdekte dat wetenschappelijk is aangetoond dat acupunctuur de kans van slagen van een ICSI behandeling behoorlijk kan vergroten. Dat is interessant, nietwaar?

Ik heb via de e-mail lijst informatie gevraagd en een adres in Almere gekregen, maar daar kreeg ik geen contact. Via internet ben ik op zoek gegaan naar een ander adres en ik heb iemand gevonden in Amsterdam die ook ervaring heeft met deze behandelingen. Omdat ik echter al met de eerste cyclus bezig ben, ben ik misschien te laat. Ik heb met hem afgesproken dat ik dinsdag contact opneem met hem, om te vertellen hoe de ontwikkelingen zijn. Maandag moet de echo daarover meer uitsluitsel geven. Zijn er al eitjes behoorlijk in ontwikkeling, hoever ben ik af van de punctie? Als het dan nog nut heeft, kan ik woensdagmiddag terecht voor een eerste behandeling. Als dat kan, ga ik dat zeker doen! Ik wil alles eraan doen om de kans zo groot mogelijk te maken. Baat het niet, dan schaadt het ook niet. En dat het resultaat volgens wetenschappelijk onderzoek ook is aangetoond geeft me een gerust gevoel, ik ga niet met kwakzalverij aan de slag.

Dankzij de e-mail lijst heb ik afgelopen nacht ook heel slecht geslapen..... De berichtjes brengen toch wel wat teweeg, dat is niet negatief bedoeld hoor! Door een berichtje van iemand in de lijst, die net als ik christelijk is, en moeite heeft met het overzien van de implicaties van ICSI ging ik zelf ook weer nadenken over mijn onzekerheden. Zij had vooral moeite met het feit dat er ongebruikte embryo's kunnen overblijven die niet worden teruggeplaatst. Die kun je laten invriezen, en als je daar niet voor kiest worden ze vernietigd. Wij hebben ervoor gekozen om ze te laten invriezen. Ingevroren embryo's kunnen later ook worden teruggeplaatst na ontdooien, als je niet zwanger wordt van de verse embryo's. Maar het kan dus gebeuren dat ze nooit worden gebruikt. Daar heb ik nog niet eens bij stilgestaan, omdat we nog nooit voor die keuze hebben gestaan, maar ik heb er dus wel over liggen piekeren. Gek hè? Ook andere dingen komen weer boven, zoals de onzekerheid van de methode. Er is nog zo weinig bekend van de risico's van ICSI voor de vrouw en voor het kind, omdat de methode nog zo kort wordt uitgevoerd en er nog geen kinderen uit ICSI volwassen zijn. Dat is akelig! En dat er geen natuurlijke selectie plaatsvindt omdat de laborant zelf 1 zaadcel kiest, dat vind ik ook eng. Wat betekent dat? Ook sta ik nog regelmatig stil bij de vraag wat mijn levensdoel nu eigenlijk is? Kinderen krijgen is niet mijn enige doel, mijn geluk is daar niet volledig van afhankelijk, maar het zou wel een grote bijdrage leveren. Misschien ligt er wel heel iets anders voor mij in petto? Misschien is het niet voor mij weggelegd, mag ik dat wel zo beïnvloeden. Ik heb het stellige geloof dat alles gebeurt met een reden....... Dus ook de kinderloosheid.......En toch probeer ik dat te beïnvloeden. Ik redeneer het voor mezelf weg met allerlei andere gedachtes, maar af en toe steekt het de kop op.

Een ander lid van de e-mail lijst reageerde ook op dit bericht en vertelde dat zij een manier had gevonden om dit een plaatsje te geven. Voor elk embryo dat niet genoeg kwaliteit had en dat niet kon worden teruggeplaatst hangt ze een engeltje op en voor elk embryo dat is teruggeplaatst maar niet is uitgegroeid tot een kindje hangt ze een vlindertje op. Dat vind ik toch zo'n mooi gebaar! Ik heb daarover nagedacht en ik wilde er ook iets mee, volgens mij kan dat helpen in het verwerkingsproces. Ik ga het op een andere manier doen, die manier heb ik ook vannacht uitgedacht.

Ik heb besloten om zo'n moderne bedel-armband aan te schaffen, zo'n Pandora-achtig geval. En voor elke embryo hang ik daar een bedel aan, zodat ik het toch bij me kan dragen. Ik heb vorige week van mijn ouders geld gekregen voor mijn verjaardag. Dat bewaar ik tot ik het resultaat weet van onze eerste poging en dan ga ik daarvan de armband aanschaffen en de eerste bedels. Sierraden hebben voor mij toch al altijd een bij-betekenis, dus ik vind deze methode echt bij me passen. Zo draag ik bijvoorbeeld heel vaak een parel-hangertje van mijn oma dat ik van haar heb geërfd. Op mijn bruiloft heb ik het voor het eerst gedragen en nog steeds als ik het draag heb ik het gevoel dat ze een beetje bij me is. Van Peter heb ik een ring gekregen in 1994 die ik altijd draag, en die symboliseert de afsluiting van een heel moeilijke periode. Een andere ring kocht ik in 2005 voor mezelf, nadat we waren verhuisd naar de Randstad en ik was genezen van mijn burn-out. Deze ring heeft 2 eindes die niet op elkaar aansluiten en dat symboliseert voor mij dat een periode is afgesloten. Ook een gouden kruisje is voor mij heel symbolisch. Ik kreeg het met Kerstmis vorig jaar van Peter en het symboliseert het geloof in de ICSI behandelingen waarmee we bezig zijn. Heel wat symboliek, en dat helpt mij in het verwerkingsproces.

Nu heb ik even op internet gekeken voor de Pandora armbanden, maar die zijn wel enorm duur! Ik draag normaal gouden sierraden, dus eigenlijk wil ik de armband ook in goud, maar dat is te duur. Ik stap dus maar over op zilver. Buiten Pandora zijn er nog meer merken, en allemaal hebben ze hun eigen bedels. Onderling zijn ze vaak uitwisselbaar, de maten zijn blijkbaar universeel. Ik denk dat ik maar eens ga rondkijken in de stad welke ik mooi vind en welke betaalbaar is. Als iemand nog goede ideeën heeft houd ik me aanbevolen.

Dit was weer een lange update voor vandaag, ik houd jullie op de hoogte!