Eitjes zoek.....

Vandaag had ik mijn tweede follikelmeting, vanochtend om half 10 moest ik me weer melden bij het CVV. Vantevoren gauw even gaan bloedprikken, want na de echo zou er beslist weer een file ontstaan. Om 9 uur zat ik al in de wachtkamer van het CVV en om kwart over 9 was ik aan de beurt. Lekker snel, dus!

De echo ging goed, ik kon me weer heel goed ontspannen. Gelukkig duurde het ook niet zo lang, en was het niet zo pijnlijk. Goed nieuws dus? Nee helaas..... er waren nog steeds geen eitjes zichtbaar. De gynaecoloog wilde eerst nog de bloeduitslag afwachten, maar verwachtte dat daar hetzelfde beeld uit zou komen. In dat geval zou de dosering opnieuw verhoogd worden, nu naar 450 eenheden, drie keer zoveel als de startdosis. Daarover werd ik vanmiddag nog wel gebeld door de verpleegkundige.

Tussen neus en lippen door vertelde ze wel dat het zou helpen wanneer ik iets zou afvallen. Ja hallo zeg..... die discussie hadden we al eerder. Ik heb inderdaad behoorlijk overgewicht, maar dat komt ook door de PCOS. In 2004 heb ik heel intensief gewerkt aan mijn overgewicht, maar na 4 maanden behoorlijk sporten onder begeleiding en een aangepast eetpatroon, was ik slechts 1 kg kwijt. Ik heb nooit meer de motivatie kunnen vinden om er opnieuw aan te beginnen...Niet gek, toch?

Toen we vorig jaar ons dieet flink gingen aanpassen na de hart-infarct van Peter raakte Peter in een paar maanden meer dan 10kg kwijt, maar bleef ik gewoon stabiel op mijn gewicht terwijl ik alles met hem meedeed. Frustratie alom dus! Volgens veel specialisten is dat te wijten aan de hormoonhuishouding die is verstoord, een beeld dat past bij de PCOS. Die opmerking van vanochtend viel dus helemaal verkeerd..... Wat verwachten ze nu? Dat ik donderdag 5 of 10kg ben afgevallen? Wat denken ze wel.....

Ik werd naar huis gestuurd met een nieuw recept voor 2 keer 900 eenheden puregon. Verhogen of niet, ik moet toch dringend nieuwe puregon want ik heb helemaal niets meer. En niemand bij het CVV die me hielp een apotheek te vinden die het kon leveren. Geen enkele apotheek heeft het op voorraad, in het ziekenhuis kon ik als particulier niet terecht (volgens hen), dus ik moest maar gewoon een rondje gaan bellen. Op zaterdag dacht de arts die toen dienst had dat het allemaal niet zo'n probleem zou zijn, maar volgens mij wilde die er gewoon snel vanaf. Dat spoedje ging dus zo gemakkelijk niet.

Maar ik had geluk en ik trof een enorm aardige apotheker in de apotheek van Weesp, dezelfde eigenaar als mijn eigen apotheek in Muiden. Hij was bereid om een koerier te laten rijden speciaal voor mijn medicijnen. En de kosten? Die nam hij voor zijn eigen rekening, ik had toch gewoon die medicijnen nodig..... Wat een service! Hier in NL kan het dus blijkbaar ook! Ik was erg blij met hem! En bijna tegelijk met de bevestiging dat het geleverd kon worden, kwam ook het bevestigende telefoontje van het ziekenhuis dat ik de dosis inderdaad moet verhogen.

Door alle perikelen was ik niet helemaal mezelf vandaag. Ik was gestresst, hyper, en prikkelbaar. Dit was de eerste dag dat ook mijn collega's iets moeten hebben gemerkt. Tijdens de lunch werd ik vriendelijk geplaagd, maar ik kon het niet zo goed hebben vandaag. Gelukkig was de werkdag maar kort. Vanochtend naar het ziekenhuis, om kwart voor 10 was ik pas op kantoor. En om kwart voor 4 zat ik weer in de auto om de medicijnen op te halen bij de apotheek in Muiden. Die moest ik vroeg ophalen, want om 5 uur moest ik weer in Amsterdam Oud Zuid zijn voor de bekkenbodemtherapie en daarna was de apotheek dicht. Dat racen van Diemen naar Muiden naar Amsterdam in de spits was ook niet bepaald bevorderlijk voor mijn stress-gevoel. Maar eenmaal op de bank bij Loes, de therapeute, brachten de ontspanningsoefeningen me weer terug op aarde.

Vanavond had ik het ook nog even moeilijk.... de gierende hormonen in combinatie met de botte gynaecoloog en de angst dat het verkeerd gaat uitpakken, dat er helemaal geen eitjes gaan groeien. Als dat niet gaat gebeuren, kunnen we de hele ICSI wel aan de wilgen hangen... Ik heb maar even flink uitgehuild, en nu kan ik er weer helemaal tegen. Het gaat vast goedkomen!