woensdag 14 september 2011

Veel energie voor de nieuwe toekomst

Ik bruis van energie! Heerlijk gevoel is dat. Ik krijg meer zicht op mijn nieuwe toekomst, en ik kan niet wachten om die verder te onderzoeken.

Waar ik me in eerste instantie op focus is een carrière als coach en adviseur, waarbij ik me wil richten op de doelgroep financiële managers, controllers en financieel professionals en hen wil ondersteunen bij organisatorische vraagstukken rondom het functioneren van de financiële afdelingen in relatie tot de rest van de organisatie. Een hele mond vol! De afgelopen weken is mijn aanbod steeds iets specifieker geworden, en nu ben ik zover om ermee de boer op te gaan.

Dat betekent vooral dat ik ga netwerken om mijn ideeën te bespreken, en om antwoorden te zoeken op mijn vragen. Ik kan natuurlijk wel een aanbod bedenken, maar ik moet ook weten of daar wel vraag naar is! Ik moet marktonderzoek doen dus, en tegelijkertijd moet ik ook gaan onderzoeken hoe ik dat wil doen. Ga ik als zelfstandige verder? Of ga ik in loondienst bij een organisatie? Of een maatschap?

En ik heb 1001 vragen op het gebied van zelfstandig worden. Ik vind het namelijk doodeng, en spannend. Geen zekerheid meer, maar ik ben ook bang voor eenzaamheid. Ik vind het namelijk wel heel fijn om ook ergens bij te horen en om collega's te hebben waar je mee kunt sparren en waar je soms even stoom kunt afblazen. Als je zelfstandig bent, is dat allemaal minder vanzelfsprekend. Dat zijn dus wel dingen die ik moet organiseren. En hoe kom je aan opdrachten? Als je zelfstandig bent, moet je ook aan acquisitie doen. Maar inmiddels heb ik ook wel begrepen dat je in loondienst als senior adviseur ook verwacht wordt actief aan acquisitie te doen. Bummer, maar het hoort er nu eenmaal bij. En ik wil natuurlijk wel een goed inkomen kunnen verdienen. Als zelfstandige kun je helemaal zelf bepalen hoe je je werk aanpakt, in loondienst moet je je vaker schikken naar de denkbeelden van de "organisatie" waarvoor je werkt. En soms moet je ook opdrachten doen die je niet zo leuk vind, maar dat moet je waarschijnlijk ook als zelfstandige wel eens. Er moet natuurlijk wel brood op de plank komen.

En als ik coaching ga doen: hoe vind ik coachees? En wat heb ik nog nodig aan opleidingen? En hoe vinden mijn potentiële klanten mij? En welke thema's zijn als coach aan de orde? Kortom, genoeg gespreksstof dus, en genoeg vragen.

Ik ben mijn netwerk dus actief aan het onderhouden, en zoek goede gesprekspartners die me verder kunnen helpen in mijn persoonlijk onderzoek. Dus: als er lezers zijn die daarin een rol willen en kunnen spelen: let's meet!

Ik heb mijn resumé nu zo goed als klaar, en ik ben er heel tevreden over. Een resumé is eigenlijk een toekomstgericht CV. Het is geen opsomming van je loopbaan, maar vooral een profiel van jezelf, een weergave van je talenten en ervaring en de manier waarop je die wil gaan inzetten in de toekomst. Een resumé gebruik je vooral met netwerken, om informatie te verstrekken en eventueel achter te laten bij je gesprekspartners. Die informatie kunnen zij dan weer gebruiken in hun netwerk, en breid de "olievlek" zich steeds verder uit.

Met mijn CV ben ik nog even aan het stoeien. Ik heb hem helemaal omgegooid, en in plaats van een chronologisch CV ben ik overgestapt op een functioneel, ervaringsgericht CV. Ik wil namelijk meer de focus leggen op mijn profiel en op de dingen die ik daarmee kan doen, en niet meer een opsomming geven van mijn verantwoordelijkheden in het verleden. Ik wil me nu richten op de toekomst, en dat is lastiger met een chronologisch CV in mijn geval. Maar goed, ik heb nog wel even de tijd om het CV te finetunen, want aan solliciteren kom ik voorlopig nog niet toe.

Ook heb ik de afgelopen weken wat workshops gevolgd bij Van Ede. Vorige week maandag ben ik een hele dag bezig geweest met "personal branding". Het was superleuk, en ik heb er weer ontzettend veel van geleerd. En gelukkig ging het me ook goed af, daar ben ik wel blij om. Het is wel belangrijk dat je je verhaal goed over de bühne kunt brengen, dat verhoogt de succeskans enorm. Vooral als je in de toekomst iets heel anders wil gaan doen, dan is het wel belangrijk dat je je gesprekspartner goed kunt uitleggen wat je wil, en ook waarom je dat zou kunnen. Het is natuurlijk heel simpel om iemand uit te leggen wat je altijd gedaan hebt, maar een nieuw verhaal vergt toch wel wat oefening. Onzekerheid speelt daarbij ook een grote rol! Want je kunt natuurlijk wel bedenken wat je graag zou willen doen, en ook nog wel waarin je goed bent, maar denkt de ander daar ook zo over? Kan ik het eigenlijk wel? En zitten ze eigenlijk wel op mij te wachten? Bij tijd en wijle steken kleine duiveltjes de kop op die je zelfvertrouwen ondermijnen. Ik heb ontdekt dat je vooral dicht bij jezelf moet blijven, congruent zijn in je woorden en je gevoel en spreken vanuit je hart: dan komt het allemaal wel goed. En gelukkig doe ik dat eigenlijk van nature al wel, ik ben niet iemand die zich anders voordoet. Ik vond het erg leuk om te horen dat ik heel krachtig overkom bij anderen, en ik kreeg veel complimentjes over hoe ik met mijn beperking omga.

Afgelopen maandag heb ik deelgenomen aan de workshop "wat voor trainer ben jij?", om te ervaren wat je als trainer en coach nodig hebt, en wat je al in huis hebt daarvoor. Het was deels kennisoverdracht, maar vooral ook ervaring. We deden ervaring op met verschillende werkvormen, en natuurlijk hebben we ook geoefend. Na eerst te hebben gehoor welke soorten trainingen er allemaal zijn, moesten we een keuze daaruit maken en ten overstaan van de groep na een korte voorbereiding een training van 10 minuten doen. Ik ging solistisch aan de slag en koos ervoor om een boodschap over te dragen voor een groep. Met werkvormen heb ik al veel praktijkervaring, en ik wilde eens ervaren hoe dit zou gaan. Ik koos een onderwerp dicht bij mezelf: slechthorendheid. Ik wilde de groep laten ervaren wat slechthorendheid eigenlijk betekent, wat het met mij doen en wat een ander kan doen om te helpen. Een combinatie van een stukje uitleg en een stukje ervaring dus. Van een oude weblog die ik enkele jaren geleden schreef plukte ik wat bruikbare dingen en ik maakte een snelle opbouw van wat ik wilde doen. Ik wilde namelijk niet alleen spreken, maar ook interactief zijn.

Tijdens mijn presentatie heerste er een oorverdovende stilte, iedereen hing aan mijn lippen. Het ging me goed af, ik had mijn spiekbriefje nauwelijks nodig. Zonder haperen kwam het verhaal eruit, recht uit het hart. En dat werd goed opgepikt door de groep, die was laaiend enthousiast. De trainer kon niet geloven dat ik het nog nooit gedaan had, hij heeft dat wel 3 keer gevraagd aan me. Maar echt, ik had het nooit eerder gedaan. Ik heb er wel over geschreven, en ook wel over verteld, maar dat is toch anders dan een voordracht voor een groep.  Ik kreeg unaniem het advies om hier mijn beroep van te maken en er verder mee te gaan. Ik was volgens hen een natuurtalent. Dat is natuurlijk fijn om te horen! Ik kon hun complimenten alleen maar in stilte en blozend in ontvangst nemen, ik wist niet meer wat te zeggen.

Ja, met die feedback moet je dus wel iets doen! Ik ga het dus meenemen in mijn verdere onderzoek. Wie weet kan ik inderdaad iets betekenen voor groepen mensen die iets aan mijn voorlichting en ervaringen kunnen hebben. Dat kunnen bijvoorbeeld ouders zijn van kleine kinderen, en wellicht kan ik in andere vorm ook nog wel iets voor die ouders betekenen en daar een boterham mee verdienen?

Verder heb ik vorige week een sparringsessie gehad met mijn oude afdeling om ze wat input en feedback te vragen, en daar kwamen ook een aantal heel leuke dingen uit. Ik vind het wel mooi om te merken dat de feedback steeds specifieker en bruikbaarder wordt, naarmate mijn eigen verhaal en richting ook steeds meer vorm begint te krijgen. Ik kreeg van hen de tip om eens te onderzoeken of het begeleiden van traineeprogramma's niet iets voor me zou kunnen zijn. En dat lijkt me erg leuk! Ik heb geen idee of dat eigenlijk veel bestaat, maar daar ga ik ook verder onderzoek in doen! Als ik het iets breder trek zou ik me wellicht kunnen bezighouden met het begeleiden van nieuwe medewerkers in grote bedrijven, of de begeleiding van young professionals die in een talent-ontwikkelprogramma zitten bijvoorbeeld. Ik vind het geweldig om jonge mensen te begeleiden in hun werk, dat heb ik in mijn functie als manager ook veel gedaan. Zo haalde ik altijd stagiairs naar binnen, en heb ik vaak jonge mensen aangenomen en ze dan zelf begeleid in hun ontwikkeling. En blijkbaar met succes, want de feedback is positief.

Leuke dingen dus om te onderzoeken, en dat geeft een grote dosis energie!

3 opmerkingen:

elke zei

Dat klinkt goed, Jacqueline!
In Noord-Amerika zie je het al vaker, en ik weet niet of het in Europa ook al bestaat: persoonlijke coaches van managers. Dus eigenlijk een soort mentorschap, maar dan van iemand buiten de firma. Ik weet dat een recruiter die ik enkele jaren geleden in Belgie kende dit wel wilde uitbouwen, maar geen idee of (vele) anderen het ook al aanbieden.
In ieder geval succes!

Petra zei

Wat een positief blog. Leuk ook dat je zulke positieve reacties kreeg. Inderdaad wat mee doen!
Er is vast iets wat precies in jouw straatje past!

carine Smits zei

Super dat het je zo voor de wind gaat !