donderdag 11 oktober 2007

Acupunctuur helpt echt!

Ik voel me alweer een heel stuk beter vandaag! Gisteren was ik nog verdrietig, en heb ik zelfs bij het schrijven van de blog nog de nodige traantjes gelaten. Maar nu zit ik weer in de lift! Vanochtend was ik bij de acupuncturiste en de behandling doet met zo veel goed. Natuurlijk heb ik mijn verhaal verteld, en daar heeft zij op ingespeeld. Ze kan geen eitjes maken voor mij, maar als er onverhoopt toch nog een paar eitjes zijn kan ze in elk geval werken aan de conditie ervan. Ook heeft ze de buikgriep behandeld en ze heeft tabletjes meegegeven voor de diarree.

Feit is in elk geval dat ik me beter voel, dat ik veel meer energie heb, minder verdriet en dat ik weer lekkerder in mijn vel zit. Gelukkig maar! Heads up and full speed ahead. We gaan ervoor!

8 opmerkingen:

Petra zei

Fijn, dat acupunctuur zoveel voor je doet!

Anoniem zei

wat maken jullie een hoop mee zeg! en wat is het naar om steeds maar te horen dat je "een apart geval" bent. Ik vind jullie heel bijzonder dat jullie dit allemaal aankunnen, dat zijn er maar weinig hoor, onthoudt dat maar goed!
Sterkte en VEEL SUCCES, ik ga voor je duimen dat het de volgende keer SUPER gaat.

Anoniem zei

Ben blij dat je (al zo snel!!!) aan het opkrabbelen bent!
*STERKTE* en nog even beetje meer opkrabbelen he?!?!?!

Liefs Muisje

Petra zei

Hartstikke fijn dat te horen!!!
Wens jullie een heerlijke vakantie toe!

Annemiek zei

Fijn dat je het verschil al voelt!

kastelke zei

Jacqueline, ik heb echt met je te doen... Ik las eens dat je gelovig bent, dus ik hoop dat je daar ook een stukje steun in kan vinden.
Concentreer je op die ene poging die nog gaat volgen, maar tracht het dan verder van je af te zetten. Dat is natuurlijk heel makkelijk zeggen vanuit mijn zetel, ik weet het, maar er zal echt niks ander op zitten. Tracht iets van (extra) afleiding te zoeken. Begin dit jaar kreeg ik ook een hele zware klap toen we beseften dat Amerika verder af lag dan ooit (terwijl het een maand eerder dichter bij leek te liggen dan ooit). Gelukkig kwam net op dat moment mijn college met een waanzinnig (en zeer tijdrovend) projectvoorstel, en ik heb me als een zot er op gesmeten, "vollen bak vooruit". Amerika ligt nog altijd even ver weg, maar ik heb mijn zinnen even kunnen verzetten (met nog vele ups en downs hoor), en kan vandaag besluiten dat dat project één van de belangrijkste dingen is die we ooit gedaan hebben, mét succes, en die nog verre gevolgen gaan hebben voor onze toekomst. Ik hoop dus, als het allemaal niet mee zou zitten, dat jij ook zo iets kan vinden dat je wat kan helpen om er overheen te geraken. Alle beetjes helpen.
Maar ondertussen beloof ik dat ik zal duimen voor je, tot mijn duimen blauw zien!!! En mocht het helpen: in gedachten stuur massa's energie en goede moed jouw richting uit!

Carola zei

Jeetje Jacqueline, wat heb ik met je te doen. Ik zou je zooooo graag willen helpen maar ik weet ook dat dat onmogelijk is.
Ik hoop dat jij en Peter een manier vinden om met deze situatie om te gaan. Uit ervaring weet ik dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan.
Sterkte en ik hoop dat je op vakantie even kunt afschakelen.
liefs en een dikke knuffel van Carola

Anoniem zei

Hallo,
Ook ik wil je heel veel sterkte wensen! Ik duim voor je mee dat er toch nog eitjes te voorschijn komen. Wat kan het leven toch hard zijn.
Liefs,
Tinne