Hoewel ik zeker van het merk Miele gehoord heb, en ook weet dat het hier gaat om producten in het topsegment van de markt, heb ik zelf geen enkel product van hen in huis. Simpelweg omdat ik het te duur vind en de prijs niet vind opwegen tegen de kwaliteit. Maar ik moet bekennen dat ik mezelf ook nog nooit verdiept heb in het merk en de service die ze bieden, en de manier waarop dat wordt gepresenteerd. Maar daar kwam deze week dus verandering in door mijn ontmoeting.
Als je het pand binnenkomt wordt je ontvangen door een team van gastvrouwen. Allen onberispelijk gekleed in prachtige bedrijfskleding, ze zagen er uit als door een ringetje te halen. Het leek wel alsof ik een luxe modewinkel binnentrad in combinatie met een dure parfumerie. Ik werd begeleid naar een zitruimte, waar op een verhoging prachtige zitjes stonden, van waar je een geweldig uitzicht had op de begane grond. Links van de zitjes bevond zich een bar met een enorme wand espresso machines erachter. Tegenover de zitjes bevond zich een soort café-restaurant achter een acquarium, en achter de zitjes een grote doorzichtige sfeerhaard met uitzicht op de tuin. Rechts van de zitjes keek je uit op het Inspirience Center met de ontvangstbalie. In prachtige opstellingen worden daar alle apparaten van Miele geshowd. Tegen de wand was de Nederlandse vlag in rood-wit-blauw gemaakt van stofzuigers. Bizar maar mooi! Ik had nauwelijks plaatsgenomen of ik werd al bediend door een andere gastvrouw die mijn bestelling voor een drankje op kwam nemen.
Mijn afspraak nodigde me uit plaats te nemen in het café-restaurant, waar we uiteraard weer uiterst correct werden bediend door een gastvrouw. Alles werd onberispelijk gepresenteerd ook, in prachtig servies en met oog voor details. Koffie en thee werden geserveerd op een design-plankje. Nadeel van het café-restaurant gedeelte voor mij was wel het gebrek aan stilte, wat de communicatie iets moeilijker maakt. Toch hadden we een heel geanimeerd en prettig gesprek. Behalve mijn loopbaantraject en de vragen waarvoor ik hem had benaderd, bespraken we ook Miele als organisatie. Natuurlijk kon ik mijn observatie niet voor me houden, en ik kreeg van mijn ex-collega een kijkje in de keuken. Eerst door zijn verhalen, later kreeg ik nog een korte rondleiding.
Hij vertelde over de doelstelling van Miele en de achtergrond van het bedrijf: kwaliteit staat boven alles! Prijs speelt geen hoofdrol, ook niet in de aankleding. En dat is te zien, dat mag duidelijk zijn. Hij vertelde ook dat deze inrichting en styling ook gedrag en houding afdwingt bij de medewerkers, en het roept een gevoel van trots op. De medewerkers zijn trots op het bedrijf, hetgeen ook is gebleken uit een tevredenheidsonderzoek. Tijdens presentaties worden de medewerkers ook met U aangesproken, iets dat ook wel past bij de omgeving. Behalve uitstraling staat ook de klant in een hoog vaandel bij Miele, zo begreep ik. In het callcenter worden andere regels gevolgd om de klant van dienst te zijn. Zo krijgt een klant gelijk iemand aan de lijn, zonder zich een weg te hoeven banen door een menu van keuzes. Verder mag een klant altijd eerst zijn verhaal doen voordat een medewerker vraagt naar naam en serienummers, hoe lang het ook duurt. Productiviteit wordt niet gemeten aan de duur van een telefoongesprek. Bij een servicebezoek zal een medewerker na het afronden van de service altijd nog vragen of hij nog iets kan doen voor de klant. Moet er nog iets worden uitgelegd over een apparaat? Of zijn er nog andere vragen? Of is er nog een apparaat dat misschien niet helemaal goed werkt? Hij beent niet gelijk de deur uit naar de volgende afspraak.
Potentiële klanten zijn erg welkom in het Inspirience Center om de apparaten te bekijken en te proberen. Ze krijgen advies en worden geholpen door kundige adviseurs die zelf niets verkopen, maar de adviezen weer terugkoppelen aan de dealers. Klanten kunnen na een adviesafspraak of een onaangekondigd bezoek bovendien nog blijven om een hapje te eten in het café-restaurant op kosten van het bedrijf. Best bijzonder, toch?
Behalve de ruimtes die ik zojuist beschreven werd ik door mijn afspraak ook nog rondgeleid door twee andere paradepaartjes: het stoomtheater en het culinaire instituut. In het stoomtheater kunnen mensen zich inschrijven voor een demonstratie van de Miele keukenapparatuur. Hier worden apparaten getoond, recepten klaargemaakt in een high-tech omgeving. Het ziet er nog veel gelikter uit als de mooiste studio op tv, de keuken van Jamie Oliver en Gordon Ramsey zijn er niets bij! In een heuse theateropstelling staan echte lederen zitkuipjes achter gestroomlijnde hoogglanzende designtafels. De zitjes lopen over een geleiderail naar achteren en naar voren. Het is gewoon niet mogelijk om hier chaos te maken! Als er wordt gekookt in het theater en de oven gaat open, gaat er automatisch een camera draaien met bijpassende verlichting en wordt de inhoud van de oven op een groot scherm getoond. Wauw! Kosten nog moeite zijn hier gespaard.
Na de rondleiding nam ik afscheid van mijn gesprekspartner, ik was erg blij dat hij tijd had vrijgemaakt voor me. En onderweg naar huis analyseerde ik deze ervaring voor mezelf. Na zo'n middagje rondleiding en observeren merkte ik toch ook dat voor mij de glans er al snel weer afgaat. In eerste instantie werd ik erg geïnspireerd, maar toch voelde ik me er niet echt thuis. Het is wel erg over de top! Duur, het geld spat ervan af. En al die aandacht voor uitstraling en design geeft me ook wel het gevoel dat alles zo oppervlakkig is. Mogen mensen hier wel zichzelf zijn? Draait het alleen om uiterlijk, of is inhoud ook erg belangrijk? Mag je afwijken van de rest? Interessante vragen waarop ik het antwoord niet heb, waarschijnlijk kom je daar pas achter als je het daadwerkelijk mag beleven. Maar voor mij werd wel weer duidelijk hoe belangrijk de omgeving is, jij en je omgeving moeten wel bij elkaar passen. En dat is een inzicht dat ik zeker zal meenemen in mijn nieuwe toekomst.
NB: de foto's komen niet van mijn hand, deze heb ik geleend van internet.
3 opmerkingen:
Hoezeer ik ook hou van strak-in-het-pak en een stel mooie hakken, ik zou het er nog geen dag uithouden denk ik. De gedachte afgerekend te worden op een nieuwe kleren van de keizer ideaal lijkt me erg verstikkend. Wel super dat je oud-collega je weer eens stapje verder heeft willen helpen!
Warschijnlijk zou ik in zo'n omgeving al de eerste dag mijn koffie over de onberispelijk schone vloerbedekking morsen, Niets voor mij om daar te werken, geef mij maar wat meer gemoedelijkheid en een plek waar je jezelf kunt zijn inplaats van te voldoen aan het perfekte plaatje.
En ik begrijp nu ook waarom de Miele produkten zo duur zijn!
Wat een interessant stukje. Een ding viel me op: dat bij een servicebezoek de medewerker nog moet vragen of hij nog iets kan doen voor de klant. Dat is hier standaard, althans van GE en Kenmore, waar zij onze grote apparaten van hebben. Zo'n steriele omgeving is niets voor mij, je maakt mij niet wijs, dat die mensen, die zo perfect gekleed zijn etc., 's avonds thuis niet hun sweats aandoen en heel andere personages zijn.
Een reactie posten